red. Aleksandra Sęk

Przed palpacją i pracą manualną ważna jest znajomość i ciągłe doskonalenie się w anatomii.
W tym anatomii przede wszystkim: głowy, szyi w tym: krtani i gości gnykowej. Dodatkowo
klatki piersiowej: w tym ramion i łopatek.
Przed przystąpieniem do terapii manualnej należy:
– zadbać o prawidłową pozycję pacjenta podczas leżenia na łóżku czy leżance. Kiedy
pacjent jest w pozycji siedzącej, ważne aby zadbać o podparcie na stopach pacjenta.
– zadbać o wygodną i prawidłową pozycję logopedy, którą będzie przyjmować podczas
terapii. Najlepszą pozycją jest usytuowanie się za głową pacjenta, gdzie łokcie
logopedy powinny spoczywać na łóżku czy leżance.
Pracę manualną warto stosować u pacjentów:
➢ z nieprawidłowym napięciem w ciele, w tym konkretnych grupach mięśni,
➢ nieprawidłową postawą ciała, w tym nieprawidłową pozycją głowy,
➢ z zaburzeniami funkcji prymarnych, w tym przede wszystkim pozycji spoczynkowej
języka i oddychania,
➢ u których występują wady artykulacyjne,
➢ z asymetrią, w takich obszarach jak: miednica, staw skroniowo-żuchwowy,
➢ z migrenami,
➢ z szumami usznymi,
➢ z nadwrażliwością w sferze orofacjalnej,
➢ zaburzeniami koncentracji,
➢ zaburzeniami laryngologicznymi, w tym z kością gnykową, krtanią,
➢ w trakcie noszenia aparatu stałego,
➢ napinaniem się jednej strony mięśni,
➢ zanim rozpocznie się pracę na nerwach czaszkowych warto rozpocząć od terapii
manualnej,
Warto wiedzieć o tym czym jest zasada tensegracji:
zasada ta mówi, że kiedy dany mięsień w spoczynku napina się, również w tym czasie
wzrasta proporcjonalnie napięcie wśród wszystkich mięśni, więzadeł i powięzi, które są
połączone z mięśniem, który się napina.
Prawidłowym napięciem mięśniowym jest:
❖ ma w sobie swobodę, lekkość i płynność w ruchach jednak potrafi wykonać pracę
przeciwko grawitacji,
❖ bezbolesność podczas ruchu fizycznego,
❖ mimowolna praca mięśni, która spowodowana jest pracą taką jak: opór, obciążenie,
❖ sprężystość i lepkość tonusu,
❖ prawidłowa praca ośrodkowego układu nerwowego.
Napięcie mięśniowe:
1) podwyższone napięcie mięśniowe jako konsekwencja nieprawidłowej postawy ciała, kiedy występuję w kompleksie orofacjalnym, prowadzić może do:
– nadmiernego ślinienia,
– zaburzeń funkcji prymarnych, w tym oddychanie torem ustnym, połykanie infantylne, odgryzanie, żucie i przeżuwanie po jednej stronie,
2) nadwrażliwości w tym obszarze,
3) nieprawidłowej praksji i kinestezji artykulacyjnej,
4) bełkotu,
5) zaburzeń stawu skroniowo-żuchwowego, ściśle współgra z psychiką pacjenta i jego radzeniem sobie z emocjami czy stresem,
6) często towarzyszy pacjentom neurologicznym,
Obniżone napięcie mięśniowe kiedy występuję w kompleksie orofacjalnym, prowadzić może do:
a) parafunkcji i zaburzeń rozwoju,
b) nieprawidłowej i niefunkcjonalnej pracy mięśni,
c) napięcia w innym obszarze ciała, np.: hipertonia mięśniowa w obwodzie ciała, a hipotonia w centrum ciała

Więcej na temat anatomii i mięśni twarzy przeczytać mogą Państwo z artykułu:
★ Wykorzystanie techniki tapingu w terapii logopedycznej, red. Aleksandra Sęk Link: https://rb.gy/uln14

Szkolenie z tego zakresu znajdą Państwo poniżej

Bibliografia:
1. Francuz-Matwiejczyk K., Terapia manualna la logopedów w zaburzeniach
artykulacyjnych – podejście interdyscyplinarne.