red. Aleksandra Sęk

Czym jest PEG?
PEG (ang. percutaneous endoscopic gastrostomy) to przezskórna endoskopowa gastrostomia, zapewniająca dobry dostęp do przewodu pokarmowego. PEG jest stosowany i uznawany przez specjalistów, w przypadkach kiedy pacjent wykazuje niemożność bezpiecznego żywienia doustnego.
Istota żywienia medycznego w terapii logopedycznej.

Neurologopeda razem z zespołem specjalistów diagnozuję dysfagię. Terapia dysfagii polega na dysfunkcjach:
  • w formowaniu bolusa pokarmowego,
  • w przyjmowaniu i transporcie pokarmów (płynnych, stałych) z jamy ustnej przez gardło do przełyku (występuję np.: połykanie fragmentaryczne), co oddziałuję na komunikację językową, np: po połknięciu może zmieniać się jakość mowy.
Nerwy czaszkowe i narządy, które biorą udział w fazie ustnej połykania, to narządy, które dzięki kontroli i określonej sprawności determinują artykulację. Dzięki tym samym strukturom możemy realizować czynności:
  • oddychania,
  • przyjmowania pokarmów,
  • fonowania, mowy
U pacjentów chorych neurologicznie przyjmowanie pokarmów drogą dojelitową (PEG) sprzyja wczesnej terapii, której celem są:  
  • lepsze rokowania pacjenta, w tym poprawa jakości życia pacjenta,
  • skrócona hospitalizacja,
  • postępy w rehabilitacji: w tym usprawnienie narządów mowy,
  • utrzymanie masy ciała, a nie jej spadek,
Rozważmy przykład dziecka z porażeniem, które wymiotuje, pomimo sondy, która służy do transportu pokarmu. Dziecko nie je drogą doustną. Co może być przyczyną wymiotów? Przyczyny somatyczne z jednoczesnym drażnieniem i tarciem tylnej ściany gardła przez sondę. Najlepiej przyjrzeć się uszkodzeniom mechanicznym, wywołanym przez sondę. Dodatkowo rozważyć usunięcie sondy i zamontowanie PEG-a

#speech #speechtheraphy #teczkalogopedy #szkoleniaonline #kursyonline

Bibliografia:
  1. Sesja Złotego Sponsora XV Jubileuszowego Zjazdu PTŻPDiM: Rozwiązywanie problemów żywienia dojelitowego [w:] Postępy Żywienia Klinicznego, Nr 3/2013 (27), Tom 9.
  2. A. Świerczyńska, R. Kluseki, E. Wesołowska, M. Kaciński, Wyniki usprawniania dzieci po ciężkich urazach czaszkowo-mózgowych i niedotlenieniu mózgu [w:] Przegląd Lekarski 2009.
  3. B. Jamróz, M. Milewska, J. Chmielewska-Walczak, Wykorzystanie badania wideofluoroskopowego w diagnostyce cichych aspiracji intradeglutacyjnych – wybrane przypadki kliniczne,, [w:] Interdyscyplinarność w logopedii – konieczność czy nadmiar?, pod. red. Izabeli Więcek-Poborczyk Justyny Żulewskiej-Wrzosek, Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej.