red. Aleksandra Sęk
Logopeda diagnozując, sprawdza narządy mowy, jego funkcje i napięcie mięśniowego pacjenta. W terapii integracji dużą rolę odgrywa sposób, w jaki pacjent reaguje na dotyk. Reakcję tą nazywamy reakcją nerwowo-mięśniową. Bardzo często celem usprawnienia narządów mowy jest ich stymulacja. Stymulować możemy na różne sposoby:
Narządy, na których najbardziej zależy nam w terapii orofacjalnej to:
Pacjent z nadwrażliwością z strefie orofacjalnej będzie przejawiał ową nadwrażliwość w dwóch sferach: poprzez dotyk i / lub samo wyobrażenie. Pacjenci z nadwrażliwością w sferze orofacjalnej wykazują ową wrażliwość wewnątrz jamy ustnej. Bywają pacjenci, którzy nie tylko poprzez dotyk, ale często samo wyobrażenie przez pacjenta tej czynności czy widok modelu jamy ustnej w gabinecie, może powodować poczucie dyskomfortu, a podczas dotyku poczucie bólu, a niekiedy również odruchu wymiotnego. Dodatkowe utrudnienia mogą pojawić się podczas codziennych czynności, takich jak: mycie zębów, spożywanie pokarmów o natężonej konsystencji czy spoglądania w lusterko podczas otwierania buzi i ćwiczeń logopedycznych.
Skąd pojawia się nadwrażliwość, czyli przyczyny w sferze orofacjalnej
Bardzo często nadwrażliwość w sferze orofacjalnej wynika z braku bodźcowania i niedoboru integracji sensorycznej. Jednym słowem sensoryczny aparat artykulacyjny jest za mało stymulowany. (Małgorzata Serzysko-Zdanowska) Co może być spowodowane wybiórczością pokarmową wynikającą z nie jedzenia pokarmów o nieznanej, chropowatej konsystencji. Tacy pacjenci powinni być wnikliwie zdiagnozowani przez terapeutę, ponieważ często okazuję się, że nadwrażliwość występuje nie tylko sferę oralną, ale i również w inne sfery ciała. Terapia dopasowana indywidualnie do pacjenta, która przyniesie uśmiech, efekty i komfort.
Terapia pacjentów z nadwrażliwością
Jednym z pierwszych etapów pracy logopedy powinno być odwrażliwienie okolicy, która przynosi pacjentowi dyskomfort, ale logopedzi powinni tak samo skupić się na budowaniu zaufania u małych pacjentów. Poczucie bezpieczeństwa jest istotnym elementem w terapii, którego nie może zabraknąć. Na początku należy odwrażliwić inne nadwrażliwe sfery, aby zacząć zbliżać się do strefy orofacjalnej, na której najbardziej zależy logopedom. (Małgorzata Serzysko-Zdanowska)
Ćwiczenia dla pacjentów z nadwrażliwością:
Ćwiczenia czynne:
#speech #speechtheraphy #teczkalogopedy #szkoleniaonline #kursyonline #strefaorofacjalna #nadwrażliwość #nadwrażliwośćorofacjalna
Bibliografia:
1. Jakub Skrzek, ,,Wpływ ingerencji dotykowej na automatyzację głosek u dzieci z dyslalią obwodową”, Warszawa 2017.
2. Marzena Machoś, ,,Uwagi o ważności wczesnej diagnozy neurologopedycznej”, Zabrze.
3. Małgorzata Serzysko-Zdanowska, ,,Logopedia sensoryczna jako wsparcie rozwoju mowy dziecka. Studium indywidualnego przypadku” [w:] Student niepełnosprawny. Szkice i rozprawy.
Logopeda diagnozując, sprawdza narządy mowy, jego funkcje i napięcie mięśniowego pacjenta. W terapii integracji dużą rolę odgrywa sposób, w jaki pacjent reaguje na dotyk. Reakcję tą nazywamy reakcją nerwowo-mięśniową. Bardzo często celem usprawnienia narządów mowy jest ich stymulacja. Stymulować możemy na różne sposoby:
- masowanie bez wibracji, ale z zachowaniem prawidłowego kierunku,
- uciskanie, palpacja,
- drżenie czy masaż wibratorem logopedycznym,
- poklepywanie i dotykanie w celu odwrażliwienia poprzez dotyk czy głaskanie.
Narządy, na których najbardziej zależy nam w terapii orofacjalnej to:
- wargi,
- podniebienie twarde,
- język,
- żuchwa.
Pacjent z nadwrażliwością z strefie orofacjalnej będzie przejawiał ową nadwrażliwość w dwóch sferach: poprzez dotyk i / lub samo wyobrażenie. Pacjenci z nadwrażliwością w sferze orofacjalnej wykazują ową wrażliwość wewnątrz jamy ustnej. Bywają pacjenci, którzy nie tylko poprzez dotyk, ale często samo wyobrażenie przez pacjenta tej czynności czy widok modelu jamy ustnej w gabinecie, może powodować poczucie dyskomfortu, a podczas dotyku poczucie bólu, a niekiedy również odruchu wymiotnego. Dodatkowe utrudnienia mogą pojawić się podczas codziennych czynności, takich jak: mycie zębów, spożywanie pokarmów o natężonej konsystencji czy spoglądania w lusterko podczas otwierania buzi i ćwiczeń logopedycznych.
Skąd pojawia się nadwrażliwość, czyli przyczyny w sferze orofacjalnej
Bardzo często nadwrażliwość w sferze orofacjalnej wynika z braku bodźcowania i niedoboru integracji sensorycznej. Jednym słowem sensoryczny aparat artykulacyjny jest za mało stymulowany. (Małgorzata Serzysko-Zdanowska) Co może być spowodowane wybiórczością pokarmową wynikającą z nie jedzenia pokarmów o nieznanej, chropowatej konsystencji. Tacy pacjenci powinni być wnikliwie zdiagnozowani przez terapeutę, ponieważ często okazuję się, że nadwrażliwość występuje nie tylko sferę oralną, ale i również w inne sfery ciała. Terapia dopasowana indywidualnie do pacjenta, która przyniesie uśmiech, efekty i komfort.
Terapia pacjentów z nadwrażliwością
Jednym z pierwszych etapów pracy logopedy powinno być odwrażliwienie okolicy, która przynosi pacjentowi dyskomfort, ale logopedzi powinni tak samo skupić się na budowaniu zaufania u małych pacjentów. Poczucie bezpieczeństwa jest istotnym elementem w terapii, którego nie może zabraknąć. Na początku należy odwrażliwić inne nadwrażliwe sfery, aby zacząć zbliżać się do strefy orofacjalnej, na której najbardziej zależy logopedom. (Małgorzata Serzysko-Zdanowska)
Ćwiczenia dla pacjentów z nadwrażliwością:
Ćwiczenia czynne:
-
a) ćwiczenia języka:
- pionizacja języka,
- wysuwanie do przodu z naprzemiennym cofaniem języka,
- rozluźnienie języka poprzez wysunięcie go na brodę,
- dotykanie kącika ust czubkiem języka (na przemian prawy kącik i lewy,
- próby dotknięcia językiem nosa,
- próby wypchnięcia językiem prawego i lewego policzka,
- mlaskanie i kląskanie,
- stworzenie „rurki” z języka,
- ułożenie warg w dziubek,
- nadmuchiwanie policzków wdychanym powietrzem przez nos,
- parskanie,
- powolne wydychanie powietrza przez usta.
b) ćwiczenia warg
#speech #speechtheraphy #teczkalogopedy #szkoleniaonline #kursyonline #strefaorofacjalna #nadwrażliwość #nadwrażliwośćorofacjalna
Bibliografia:
1. Jakub Skrzek, ,,Wpływ ingerencji dotykowej na automatyzację głosek u dzieci z dyslalią obwodową”, Warszawa 2017.
2. Marzena Machoś, ,,Uwagi o ważności wczesnej diagnozy neurologopedycznej”, Zabrze.
3. Małgorzata Serzysko-Zdanowska, ,,Logopedia sensoryczna jako wsparcie rozwoju mowy dziecka. Studium indywidualnego przypadku” [w:] Student niepełnosprawny. Szkice i rozprawy.
