red. Aleksandra Sęk
Dziecko z niedosłuchem poznaje świat z ograniczonymi zdolnościami umysłowymi i
możliwościami poznawczymi. Na skutek tego nabywanie mowy i kształtowanie się jej jest
utrudnione. Dzięki specjalnym oddziaływaniom logopedycznym i rehabilitacji słuchu
dziecko może stawać pewne kroki w kształtowaniu swojej mowy w świecie dźwięku.
Na co zwraca uwagę diagnoza surdologopedyczna:
- określenie problemu: wywiad, obserwacja, badanie mowy,
- percepcja słuchowa, pamięć słuchowa, spostrzegawczość słuchowa, słuch
fonematyczny, - kompetencję językową i komunikacyjną: w tym kohezję, koherencję, system:
leksykony, składniowy, fleksyjny, inne problemy, - rodzaj wady słuchu i przyczyny tej wady.
Jakie warunki stwarzać dziecku z niedosłuchem:
- wyciszanie dźwięków tła,
- wyeliminowane pogłosu,
- przybliżanie się do dziecka podczas mowy,
- mówienie do ucha, które lepiej słyszy,
- mowa o normalnym natężeniu, odległość bliska od dziecka,
- melodyjny sposób mówienia, pełen ekspresji, utrzymujący rytm mowy,
- stosowanie powtórzeń.
U pacjentów chorych neurologicznie przyjmowanie pokarmów drogą dojelitową (PEG)
sprzyja wczesnej terapii, której celem są:
- lepsze rokowania pacjenta, w tym poprawa jakości życia pacjenta,
- skrócona hospitalizacja,
- postępy w rehabilitacji: w tym usprawnienie narządów mowy,
- utrzymanie masy ciała, a nie jej spadek,
#speech #speechtheraphy #teczkalogopedy #szkoleniaonline #kursyonline
Szkolenie z tego zakresu znajdą Państwo pod linkiem:
https://tiny.pl/w682l
https://tiny.pl/w683r
Bibliografia:
- Gunia, G. (2013). Terapia logopedyczna dzieci z zaburzeniami słuchu i mowy.
Wybrane problemy teorii i praktyki surdologopedycznej. Kraków. - Izabela Sochacka, Wybrane aspekty diagnozy surdologopedycznej dziecka z
niedosłuchem przewodzeniowym.